الحمار والفلاح
فلاح وهو بيشتغل فى الأرض بتاعته لاحظ إن الحمار بتاعه قاعد يتململ ومش عاجبه
الفلاح سكت .. سكت خالص وعمل نفسه مش واخد باله لحد ما الحمار فى يوم انفجر فيه وقال له بمنتهى الغضب :
بص بقى، أنا بتعامل المعاملة دى ليه ؟
إشمعنى بتحطلى برسيم بس اما أنت بتاكل 100 صنف و100نوع
الفلاح :- يعنى أنت عايز ايه ؟
أقدملك فى الزريبة كباب وكفتة ؟
الحمار : زريبة ايه انا عايز أدخل البيت وآكل من على ترابيزة السفرة بتاعتك
أنا اللى بعمل الشغل كله وطالع عينى طول النهار ،وكل الخيرات اللى عندك دى أنا السبب فيها
يبقى ماكلش ليه معاك من نفس أكلك وعلى سفرتك كمان ؟
الفلاح وهو بيهرش فى راسه :بس أنت حمار وطول عمرك بتاكل البرسيم وعايش فى الزريبة، إشمعنى دلوقتى اللى مش عاجبك
الحمار حزيناً : أنا كنت ساكت وكاتم شكوتى جوه قلبى ، لحد ما شوفت الجيران بيعاملوا الحمير اللى عندهم إزاى،فصعبت عليا نفسى وقررت آخد حقى أنا كمان
الفلاح : ماشى ..انا معنديش مانع تيجى تدخل بيتى وتاكل على سفرتى كمان ، بس انت مش خايف من الأسد ؟
الحمار : أسد ايه ؟
الفلاح : انت مش عارف إن فيه أسد عندى فى البيت ؟
ولو دخلت البيت هياكلك ؟
الحمار وقد بدت عليه الحيرة : بس إزاى عندك أسد فى البيت
وفضلت عايش طول السنين دى، ظهر فجأة يعنى
الفلاح : لا طبعاً انا مروضه وبأكله، لكن أنت غريب عنه لو شافك هياكلك
عرفت بقى ليه أنا كنت مانعك تدخل البيت ؟
عرفت ليه كنت مقعدك فى الزريبة ؟
الحمار وهو يهز ديله بعصبية وبدا الخوف عليه : أسد ؟
يا نهارى
يعنى أنت طول الفترة دى كنت حامينى من الأسد وأنا مش عارف وأنا بدل ما أشكرك مش عاجبنى ؟
أنا مش عارف أقول لك ايه ..سامحنى
الفلاح بإبتسامة خبيثة : انت متعرفش إن انت نور عينيا ولا ايه
